WANUH MUNGSUH PISUNGSUNG

 

Selasa Pon 26  Juli 2022

BENINGE EMBUN ESUK

Hosea 6 : 1-10

Jabur 44

Rum 9 : 30-10:4

“Aku mundhut katresnanmu sing tetep, dudu kurban kéwan. Aku luwih seneng yèn umat-Ku wanuh karo Aku, ketimbang karo kasaosan kurban obongan.”

Hosea 6 : 6

 

Saben menyang papan-papan kang isa kinaranan keramean, ing wektu iki wis jamak ana sing dadi tukang njaga kahanan. Lan uga, menawa ing papan kuwi ana panggonan kanggo kendaraan bermotor, mesti ana sing njaga lan sakbanjure diarani tukang parker. Dene gaweane tukang parker kuwi sakliyane njaga uga nata cikben luwih rapi lan enak disawang tur ya gampang nalika sakmengkone arep mlebu lan metune kendaraan kuwi. Yen tugase tukang njaga utawa tukang parker kuwi natal an njaga, njur ya nduweni hak, yakuwi  nampa bebulih kang wujude duwit kang gunggunge kurang luwih sewu repis yen kanggo kendaraan roda loro lan rongewu repes kanggone kendaraan roda papat.

 

Yen dirasak-rasakne, apa ya sing padha rawuh lan sakbanjure parkir kiwu paham utawa WANUH kanthi permana karo tukange parkir? Apa ya ora mung sing penting tekan, parkir, mlebu neng papan kang dituju,ngayahi tujuane dolan lan sakwise rampung njur mulih? Lan sakdurunge kuwi mbayar ongkose parkir kang gedene kurang luwih antarane rongewu tekan patangewu repes kuwi? Lan sakbubare kuwi, ya ora nggagas karo tukange parkir, sapa jenenge (sanadyan ana kalamangsane tinulis neng sragame), omahe ngendi, brayate pira lan sakpanunggalane? Ing kene tetepungan karo tukang parkir kuwi mung winates ngerti, bablr blas ora WANUH.

 

Neng kitab Hosea Gusti Allah nate ngendika yen Panjengane sing utama ora ngersakne Korban utawa ing jaman saiki PISUNGSUNG,  Panjenengane ngersakne WANUH, kenal sing sakmestine, ora mung kaya sesambungane pengunjung papan keramean karo tukang parkir, kang anane mung teka, parkir, njur mbayar pirang repes njur mulih, babarblas ora WANUH ananging wis rumangsa netepi wajib merga wis PISUNGSUNG sakjatahe kang lumaku.

 

“Jo, manut penemumu bedane tukang parkir karo wong manembah karo Gusti kuwi apa?” Takone Lik Ndoleng, nalika jejagongan neng Lincak Sor Talok.

“Weh, yo genah beda ta Lik, papane beda, tata-carane beda..kabeh meh beda kuwi Lik..” Semaure Dalijo sinambi nyumet udude, sing saiki kayane tanpa merk.

“Sampeyan kuwi aneh-aneh wae Lik, mosok mbandingake tukang parkir karo wong manembah..”Iin melu rembugan, nalika nembe nguntingi cipir panenan tegale sing okehe ngeram.

“Jan-jane aku ya sarujuk karo penemumu cah,ananging ana kalamangsane aku ngrasa ora kepenak, lha saiki okeh-okehe wong ngibadah ora WANUH karo Gusti, mula ya ora manut kersane, saiki wong ngibadah kaya wong parkir lan Gusti mung didadekne kaya tukang parkir..” Ngendikane Lik Ndoleng sinambi nyumet udud duweke Dalijo.

“Porung kober tuku Udud Lik?” Takone Iin.

“Haiyah, aku kuwi wong beriman In, aku nyawisi rek, mesti Gusti mengko nyawisi..”Semaure Lik Ndoleng, Iin lan Dalijo mung mesem, wis apal lakune pakne cilik.

 

Kayi Toe Pong Jie